Nasilje koje se ne sme zaboraviti

U tri dana nasilja Albanaca nad Srbima srušeno i zapaljeno 35 crkava i manastira, 738 srpskih kuća, 10 javnih objekata i proterano više od 4.000 Srba. - Lažno, senzacionalističko i tendeciozno izveštavanje albanskih medija osudili svi.

Ove nedelje, 17. marta, navršiće se devet godina od etnički motivisanog nasilja Albanaca nad Srbima 2004. godine. Pred očima međunarodne vojne i civilne misije na Kosovu i Metohiji, oličene u Kforu i UNMIK – u, dogodio se nečuveni teror nad  Srbima.

        Ovaj veliki egzodus nad Srbima , čitava međunarodna zajednica je kasnije osudila i  zvanično ocenila da je bio  etnički motivisan progon Srba.

Srušene crkve i manastiri 17 - 19 marta 2004. g.

1. Manastir Devič, Srbica, 1434. god
2. Manastir Svetih Arhanđela, Prizren, XIV vek
3. Saborna crkva Svetog Đorđa, Prizren, 1887.god
4. Crkva Vavedenja, Belo Polje, Peć, XVI, XIX vek
5. Crkva Svetog Nikole, Priština, XIX vek
6. Crkva Uspenja Bogorodice, Đakovica, XVI, XIX vek
7. Crkva Svetog Kralja Uroša, Uroševac, 1933. god
8. Crkva Bogorodice Ljeviške, Prizren, 1306/1307. god
9. Crkva Svetog Nikole (Tutića), Prizren, 1331/1332. god
10. Crkva Svetog Spasa, Prizren, 1330. god
11. Crkva Vavedenja - Svete Nedelje (Markova), Prizren, XIV vek
12. Crkva Svetog Đorđa (Runovića), Prizren, XVI vek
13. Crkva Svetog Save, Kosovska Mitrovica, 1896. god
14. Crkva Svetog Andreja Prvozvanog, Podujevo, 1930. god
15. Crkva Svetog Nikole, Kosovo Polje, 1940. god
16. Crkva Svetog arhanđela Mihajla, Štimlje, 1922. god
17. Crkva Svetog Pantelejmona, Prizren, XIV, XX vek
18. Crkva Svetih Vrača, Prizren, XIV, XIX vek
19. Crkva Svete Nedelje, Živinjane, XVI, XIX vek
20. Crkva Svete Nedelje, Brnjača, Orahovac, 1852. god
21. Crkva Svetog Lazara, Piskote, Đakovica, 1991/1994. god
22. Crkva Svetog Ilije, Bistražin, Đakovica, XIV vek/1930. god
23. Crkva Svetog Jovana Preteče, Peć
24. Crkva Svetog Jovana Preteče, Pećka Banja, 1997. godAntrfile

     Sve je počelo lažnim i senzacionalističkim izveštavanjem albanskih medija, kako je to OEBS kasnije zvanično ocenio, o navodnom utapanju dvojice albanskih dečaka kod sela Čabra u reci Ibar. Bez ikakvih argumenata i činjenica  za to su optuženi Srbi. Eskalacija nasilja prvo je započela u Kosovskoj Mitrovici, onda u Čaglavici, Prizrenu,  Uroševcu, Gnjilanu, Kosovom Polju, Obiliću, Svinjaru...  Bukvalno  napadi Albanaca su bili na sva srpska mesta, na nemoćne starice u Djakovici i skoro svuda  na  povratnike.

Ubijeni Srbi 17. marta 2004. godine

Zlatibor Trajković (1951) Kosovo Polje
Nenad Vesić (1950) Lipljan
Boban Perić , Gnjilane
Borivoje Spasojević (1941) Kosovska Mitrovica
Jana Tučev (1968) Kosovska Mitrovica
Dragan Nedeljković (55 godina) Prizren
NN , još neidentifikovana srpkinja nađena u podrumu spaljene Bogorodice Ljeviške u Prizrenu
Dobri Stolić (1954) Drajkovce kod Štrpca, proterani iz Uroševca 1999.g.
Borko Stolić (1982.g.) ( sin Dobrija) Drajkovce
Dušanka Petković (71) Uroševac
Tanić Slobodan (45 godina) Svinjare
Mirko Lopata, Kosovo Polje

      UNMIK policija i Kfor su kasnije objavili da je u tom nasilju na Srbima učestvovalo 60.000  Albanaca. U zvaničnim izveštajima Kfora i UNMIK – a, posle nasilja, stojalo je da su oni bili  zatečeni ovakvim terorom nad Srbima i srpskoj imovini i da je to bio  razlog njihovog neblagovremenog  i sporog  reagovanja.

       Zabeleženo je da je  tada iz  šest gradova i devet sela proterano više od 4.000   Srba,   iz  Obilića  je proterano  više od 550 Srba,  Prištine  100, Prizrena 60, Gnjilana 300, Kosova Polja 200, iz Ćakovice su proterane i četiri starice Srpkinje...  a sela Slatina kod Vučitrna i Svinjare kod Kosovske Mitrovice su  zatrta pred očima Kfora i UN  policije .

          Posledice  velikog martovskog progona Srba osećaju se i danas a ni pet odsto od ukupnog broja proteranih tada se nije vratio  u svoja mesta. Tako, danas u Prištini ima još 53 Srbina, Prizrenu  18, Uroševcu četiri, Djakovici  tri, Obiliću 30...

Srušene i zapaljene kuće

U toku 17, 18 i 19 marta 2004. godine na Kosovu i Metohiji, pored 35 srušenih i zapaljenih crkava i manastira , uništeno je i 10 javnih zgrada, pošta, bolnica, škola i zdravstvenih ambulanti. Porušeno je i zapaljeno 738 srpskih kuća i stanova a proterano je više od 4.000 Srba iz šest gradova i devet sela. Iz sela Svinjare, kod K.Mitrovice, i Slatine, kod Vučitrna, Srbi su svi do jednog proterani.

25. Crkva Svetog Ilije, Nekodim, Uroševac, 1975. god
26. Crkva Svetog Petra i Pavla, Talinovac, 1840. god
27. Crkva Rođenja Bogorodice, Softović, prva polovina XX veka
28. Crkva Svetog Pantelejmona, Donja Šipašnica, Kosovska Kamenica
29. Crkva Svete Katarine, Bresje, Kosovo Polje
30. Crkva Svetog Ilije, Vučitrn, 1834. god
31. Crkva Rođenja Bogorodice, Obilić, XX vek
32. Crkva Svetog Petra i Pavla, Istok, 1929. god
33. Crkva Svete Petke, Vitina
34. Zgrada Bogoslovije, Prizren, 1872. god
35. Zgrada Vladičanskog dvora, Prizren, XX vek

     Kfor i UNMIK su tada objavili da je uhapšeno 350  Albanaca vinovnika martovskog etnički motivisanog nasilja nad Srbima dok je mali broj njih osućen i izveden pred lice pravde. Kao i brojno puta do sada organizatori su ostali van domašaja zakona